Uzun Mesafe

İnsan..

  Ne çok yol kat ediyor öyle değil mi?
 Evden işe, işten eve; okuldan kantine kantinden okula; kederden neş'eye , neş'eden kedere ; eski sevdadan yeni sevdaya , yeni sevdadan eski sevdaya.. Böyle böyle sürüyor insanın yolculukları. Peki sahiden çok mu yol kat etmiş oluyoruz ? Yoksa gidip gelip durmadan kasedi başa sararak yorulduğumuzla mı kalıyoruz , dımdızlak? Siz bunu düşüne durun ben o yarayı deşmiş bulundum bir kere..

    Issız bir adaya düşsem yanıma alacağım 3 şey ne olur bilemiyorum. Fakat yolculuğum boyunca yanımda muhafaza etmem gereken 3 şeyin sevgim, umudum ve vicdanım olacağını çok iyi biliyorum.

Bu yolculukta sevgim bulunduğum gezegeni güzelleştirmeye yardımcı olacak, umudum beni her daim güçlü kılacak.Vicdanıma ise hepsinden daha fazla ihtiyacım olacak. Zira yol boyunca karşılaştığım kötülükler beni acımasızlaştıracaktır..

  Doğdun ve işte başladık. Sen artık bu evrendeki oksijeni diğerleriyle paylaşacaksın. Sen ve diğerleri. Sen ve ailen, sen ve aşkların , sen ve arkadaşların, sen ve düşlerin sen ve düş kırıkların...
Anne karnında hiçbir şeyden habersiz geçirdiğin aylardan sonra bu kadar önemli bir varlık haline gelmek biraz korkutuyor değil mi ? Korkma. Düşe kalka yürüyeceksin bu yolculukta.
Daha miniciksin; diğerleri canını acıtmak istemeyecektir.

  Büyüyorsun; çamurdan yaptığın tabakları komşu kızı paramparça ediyor. İşte kötülüklerle tanışmaya başlıyorsun. Sakın telaşa kapılma. Çıkar heybendeki vicdanı , tam sırası..

  İşte büyüdün. Artık insanların hedefi olmak için ideal boyutlardasın.
İlk kez aşık oldun. Evren senin için dönüyor sanıyorsun. Bitti. Hiç kimsenin hayatında yerinin olmadığını düşünüyorsun. Hayır , hayır .. Heybende sevgi var. Ona izin ver. Yeniden sevebilmek için kendine izin ver.

 İzin verdin ; olmayacak. Sonra tekrar olmayacak sonra tekrar, tekrar, tekrar...
Yalnız sevgi değil hiçbir şey yolunda gitmeyecek. Bırak gitmesin, daha heybende umutların var.
Onlar ki seni ayakta tutacak. Tam düştüğünü sanırken tekrar ayağa kaldıracak. Kullan onları, sakın heybende tutma !

İşte böyle böyle varıyorsun ulaşacağın yere. Uzun bir yolculuk oldu ,farkındayım. Çok yoruldun, durdun, bir daha devam etmek istemedin ama her şey yoluna girdi. Olmaması gerekenler yoklar, olması gerekenler yanında. Artık evren ; sen, sevdiklerin ve diğerleri..

Her şey yoluna girdi , evet bir gün mutlaka her şey yoluna girer..