Marazdan Doğdu İyilik!

Bir insanın, insan olma süreçlerini, başka insanlarla olan ilişkileri belirler. Kimi zaman dost olur, kimi zaman düşman. Kimi zaman arkadaştır, kimi zaman sadece tanıdık. Kimi zaman hayırlı bir evlat olur, kimi zaman sadık bir sevgili…

Bunların hepsi bir seçenek tabii. Ama  bu sınavda tek bir seçeneğe yoğunlaşmak zorunda değilsiniz. İki şık arasında kalmak zorunda da değilsiniz. Bütün seçenekler emrinize âmâde, yeter ki isteyin.

Yalnız bazı mertebelere erişebilmek için sadece istemek yeterli olmuyor, harekete geçmek de gerekiyor.

İnsanlık da bu mertebelerden biri. ‘’ Ben gerçekten nasıl bir insanım? ‘’ diye kaç kez sorabildiniz kendinize? Diyelim ki sordunuz; verdiğiniz cevapta ne kadar samimiydiniz?

İnsanda “iyi” kavramı üzerine oturup saatlerce düşünmek istiyorum. Çünkü bu öyle karmaşık bir şey ki düşünmeden içinden çıkılabilecekmiş gibi gelmiyor. Bir yerlerden başlamak gerek…

Söz gelimi yoldan geçen bir dilenciye para vermek, hayır kurumlarına bağışta bulunmak, herkesle kuvvetli bir bağ kurmaya çalışmak, insanları hatalarıyla yargılamak ya da kibar bir dille söyleyeyim; insanlara hatalarından dönmek için akıl vermek, bir şeyi şuursuzca sevmek sizi ne kadar iyi yapar? Kendi iyiliğinden, doğruluğundan emin olmadan bir başkasını yargılamak; insanları yapmadıkları şeylerle suçlamak, onlara konuşma fırsatı tanımadan fütursuzca sözler söylemek; bir insan evladının günahını almak hangi dinin kitabında yazar? Tüm bu pislikleri hangi coğrafya kabul eder? İyilik adı altında yapılmış hangi eylem üzerlerini örter? Tüm bu sorularıma karşılık verecek hangi ‘’iyi’’ yürekli, erler meydanına çıkar? Zor! Ne yazık ki karakter sahibi olabilmek ileri geri konuşmak kadar kolay olmuyor. Ki zaten hayatında kendine saygısı olmayan insanların etrafına saygı göstermesini beklemek de kendi çıkarlarını kapsamayan ufacık bir olayı memleket meselesi haline getiren insanlardan iyilik beklemek de; tüm bu sorulara cevap verebilecek birini beklemek de çok büyük bir aptallık olur. Çünkü böyle şeyler sizin beklemenizle veya benim beklememle gerçekleşmez. Tüm bunların olabilmesi, gerçekleşebilmesi için koca bir yürek, yürek kadar olmasa da en az onun kadar koca bir ‘’karakter’’ gerek. Ve ne yazık ki karakter iyilikten çok daha nadir bulunan bir olgu.

Yaşadığınız süreçte kendinize kadar bir karakter bulabildiyseniz sizden ‘’iyi’’si yok.

Ha, eğer bulamadıysanız kimsenin yapabileceği hiçbir şey de yok.

Artık Allah “iyi”liğinizi versin!